دست و دلم به نوشتن نمی ره. نمی دو نم چرا...

گاهی فکر می کنم دارم با دست خودم زندگیمو نابود می کنم...

قراره از خوبیای همسر بنویسم:

دیروز رفتیم یه جایی که من مدت ها بود دلم می خواست برم. بعد از زیارت بلند شدم. همسر گفت اگه دوست داری بیشتر بمون. گفتم به من باشه 4 ساعت می مونم اونم گفت خب بمون... . من به خاطر خستگی اون و سرمای هوا نموندم البته.

ممنونم ازش که به خواست من احترام گذاشت و توی دقایقی که گریه می کردم با محبت برخورد کرد.

امیدوارم روزی برسه که اغلب لحظات زندگیمون گرم باشه.